برای صرفه جویی در پلاستیک، اکثر قسمت ها طوری چاپ می شوند که یک پوسته توپر اطراف منافذ، و تا حدی بخش های توخالی داخلی را احاطه کند. به عنوان مثال، داخل یک بخش ممکن است ۳۰٪ از مواد پر شده باشد، که یعنی تنها ۳۰ درصد از فضای داخلی را پلاستیک جامد تشکیل می دهد و مابقی هوا است. در حالی که فضای داخلی یک بخش ممکن است تا حدی توخالی باشد، اما قسمت بیرونی باید به صورت توپر بماند. برای این کار، Simplify3D به شما این امکان را می دهد که مشخص کنید می خواهید چند لایه توپر در بالا و پایین یک بخش وجود داشته باشد. برای مثال، اگر می خواهید یک مکعب ساده چاپ کنید که ۵ لایۀ فوقانی و زیرین توپر داشته باشد، نرم افزار ۵ لایه بالا و پایین مکعب را به طور کاملا توپر چاپ می کند، درحالی که هر چیز دیگری که در وسط مکعب است را می توان به صورت لایه های تا حدی توخالی چاپ کرد. با این روش و به لطف قابیلت های فراوان Simplify3D می توان تا حد زیادی در مصرف پلاستیک و وقت صرفه جویی کرده و در عین حال قطعاتی کاملا محکم ایجاد کرد. با این حال، بسته به تنظیماتی که استفاده می کنید، ممکن است متوجه شوید که لایه های توپر فوقانی، به طور کامل توپر و محکم نیستند. ممکن است بین اکستروژن هایی که این لایه های توپر را می سازند شکاف یا سوراخ ببینید. اگر با این مشکل مواجه شدید، می توانید از تنظیمات زیر بهره ببرید تا مشکل را بر طرف کنید.
لایه های توپر فوقانی کافی نیستند
اول تنظیماتی که باید اعمال کنید مربوط به لایه های توپر فوقانی است. هنگامی که می خواهید یک لایه ۱۰۰٪ توپر بر روی یک پنل توخالی چاپ کنید، لایه توپر باید سرتاسر بخش توخالی پر از هوا گسترده شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، اکستروژن های لایه توپر، درون بخش های زیرین که توخالی و پر از هوا هستند می افتند یا به سمت پایین خم می شوند. به همین دلیل، باید چند لایه کاملا توپر بر روی قطعه چاپ کنید، تا مطمئن شوید که یک سطح صاف و کاملا توپر دارید. . به عنوان یک قاعده سرانگشتی، ضخامت بخش توپر فوقانی باید حداقل ۰٫۵ میلی متر باشد. بنابراین اگر پهنای لایه ۰٫۲۵ میلی متر باشد، حداقل به ۲ لایه توپر فوقانی نیاز دارید. اگر پهنای لایه ها، کمتر و مثلا ۰٫۱ میلی متر باشد، احتمالاً به ۵ لایه توپر فوقانی نیاز خواهید داشت. اگر متوجه شدید که بین اکستروژن های سطح فوقانی شکاف وجود دارد، اولین کاری که باید بکنید این است که تعداد لایه های توپر فوقانی را افزایش دهید. برای مثال، اگر ۳ لایه توپر فوقانی چاپ کرده اید و متوجه شدید مشکلی وجود دارد، این بار سعی کنید ۵ لایه توپر فوقانی چاپ کنید و ببینید مشکل برطرف می شود یا خیر. توجه داشته باشید که لایه های توپر اضافی در واقع به ابعاد قطعه می افزایند نه به اندازه و سایز بیرونی. می توانید تنظیمات لایه های توپر را از بخش “Edit Process Settings” و سپس رفتن به تب “Layer” اعمال کنید.
درصد میزان مواد کم است
موادی که داخل قطعه را پر می کنند، در واقع حکم زیربنای لایه های فوقانی را دارند. لایه های توپر فوقانی، باید بر روی این زیربنا چاپ شوند. اگر درصد میزان مواد خیلی کم باشد، داخل پنل شکاف های بزرگ هوا به وجود خواهد آمد. به عنوان مثال، اگر درصد موادی که استفاده می کنید تنها ۱۰% باشد ، ۹۰% باقی ماندۀ فضای داخلی قطعه شما توخالی خواهد بود، و این باعث می شود شکاف های پر از هوای بسیار بزرگی ایجاد شود که لایه های توپر فوقانی باید بر روی آن چاپ شوند. اگر تعداد لایه های توپر فوقانی را افزایش داده اید اما هنوز هم در این لایه ها فوقانی شکاف وجود دارد، احتمالا باید درصد میزان مواد را افزایش دهید و ببینید آیا شکاف ها از بین می روند یا خیر. برای مثال، اگر درصد میزان مواد قبلا ۳۰% بوده است، اکنون آن را به ۵۰٪ افزایش دهید، و به این ترتیب زیربنای بسیار بهتری برای لایه های توپر فوقانی ایجاد کنید.
کسری اکستروژن/ میزان کم اکستروژن
اگر درصد میزان مواد و تعداد لایه های توپر فوقانی را افزایش دادید، اما باز هم متوجه شدید در لایه ها شکاف وجود دارد، به احتمال زیاد مشکل مربوط به میزان خروجی اکستروژن است. و این یعنی نازل به اندازه ای که نرم افزار مشخص کرده، پلاستیک خارج نمی کند.
