پردازش نور دیجیتال (DLP) :
پردازش نور دیجیتال یکی دیگر از فرآیند های پرینت سه بعدی است که بسیار شبیه استریولیتوگرافی است .
تکنولوژی DLP در سال ۱۹۸۷ توسط لری هورن بک از شرکت تگزاس اینسترومنت ساخته شد که در تولید پروژکتورها بسیار محبوب شد.
در این روش از آینه های میکرو که بر روی سطح یک چیپ نیمه رسانا پخش شده اند استفاده می شود . این تکنولوژی برای پروژکتور های فیلم ، تلفن همراه و پرینتر های سه بعدی کاربرد دارد .
پرینتر های سه بعدی DLP مانند SLA ها با فتوپلیمر کار می کنند . ولی چیزی که فرآیند این دو را از هم متفاوت می کند منبع نورشان است . برای DLP های آماتور معمولاً از منبع نور معمول تری مثل لامپ قوسی استفاده می شود . بخش مهم دیگری از فرآیند یک مایع کریستالی صفحه نمایش است که بر روی کل سطح ماده ی سازنده افزوده می شود . در طی یک اجرای فرآیند DLP ماده ای که برای پرینت کردن استفاده می شود رزین پلاستیکی مایع است که در ظرف رزین شفاف قرار گرفته است . این رزین وقتی که تحت تاثیر مقدار زیادی از نور قرار بگیرد سریعاً سخت می شود در نتیجه سرعت پرینت بسیار شگفت انگیز است . لایه ای از ماده ی سخت شده می تواند با این پرینتر ها در چند ثانیه به وجود آید . وقتی که یک لایه تمام شد رو به بالا جابه جا می شود و لایه بعدی را شروع به کار می کند .
نتیجه این روش دقت و استحکام بالاست . مزیت بزرگ DLP نسبت به SLA ماده ی کمتری است که استفاده می شود تا جزئیات بیشتری بدست آید ، که نتیجه اش هزینه کمتر و ضایعات کمتر است .
